Reisverslag Catherina Elisabeth 2020

We reizen al sinds Pinksteren met onze Catharina Elisabeth. In verband met de onzekere tijden waren de havens en bruggen gedeeltelijk gesloten. Nederland leek relatief veilig, we konden afstand houden op de boot en Nederlanders zijn altijd relatief kalm geweest. Dit is tot nu toe uitgekomen, we hebben nog nooit gezichtsmakers gezien. We willen geen lange afstanden doen, gewoon genieten van alles wat we waarderen aan Nederland. We hadden niet verwacht dat het zo stil zou zijn. In sommige gevallen zijn wij de enige boot op eerder bezochte ligplaatsen. Het komt wel goed, we genieten nog meer van de rust zonder enige beperking. Vanuit ons winterkamp in Grou voeren we over de Kalenberger Gracht naar de Randmeren. Dit zijn de watergebieden die tussen het nieuwe land en de oude kustlijn zijn gebleven nadat het IJsselmeer was ingepolderd. Mooie, voorheen rijke kustplaatsen als Elburg en Spakenburg hebben niets van hun originaliteit verloren. Bij Muiden zijn we de Vecht in gegaan, onze favoriete route. De Vecht stroomt als een sterk kronkelende en originele watermassa uit het IJsselmeer in de richting Lek en vormde zo in de gouden eeuw in de 17e en 18e eeuw een natuurlijke verbinding van het rijke Amsterdam naar de Rijn. Dit blijkt uit prachtige plaatsen als Loenen, Breukelen, Maarsen en Utrecht, die ook rijk zijn geworden op deze handelsroute. Maar het mooist zijn de “weekendhuizen” uit de 17e eeuw van de toen rijke Amsterdamse kooplieden met de daarbij behorende “theehuizen” met uitzicht op de 
Vecht, eventueel een kleine bootgarage eronder. Je kunt er geen genoeg van krijgen, het is ook een uitstapje met de auto of fiets waard. Oude rolpalen voor de afbuiging van de getijdenlijnen aan de kant van het pad getuigen van het levendige scheepvaartverkeer. Vandaag zijn we met een slechts een andere boot bij de anders vol bezette plekken door vele andere boten in Maarssen, heerlijk !! Morgen plannen we onze weg, spontaan en zonder zorgen. 

Vanaf de Vecht bij Utrecht (een van de bijzondere steden van Nederland) gaan we de Hollandse IJssel in. Er zijn twee rivieren genaamd IJssel: verder naar het westen ligt de Gelderse IJssel, die uitmondt in het IJsselmeer als zijrivier van de Rijn.
We varen op de Hollandse IJssel, die als een volledig natuurlijke rivier van Utrecht langs Gouda naar Rotterdam stroomt, waar hij samenkomt met een arm van de Rijn. Tot Gouda slingert zij zich ontspannen door een prachtig landschap. Ook hier getuigen de kleine steden Montfort, Oudewater en Haastrecht van een rijke handelscultuur in de 17e en 18e eeuw.
In Haastrecht heeft de laatste Paulina Bisdom van Vliet, als laatste eigenaar, haar eigendom aan een stichting gegeven die het huis en de uitgestrekte parken in hun oorspronkelijke staat houdt als ze sterven. Ze bouwde niet alleen een grafmonument voor haar man, maar ook voor haar hond. De afgebeelde grote beuk komt uit 1620, ongelooflijk!
Deze route is ook erg leuk om op de fiets te beleven.Achter Haastrecht wordt de IJssel een getijdengebied.
Daarvoor ervaren we een Waaiersluis, een zeldzaam monument. Als de oude binnenschepen, die te lang waren voor de sluis, door de sluis wilden gaan, moesten beide poorten worden geopend.
Dit resulteerde toen in een sterke stroom waarbij de sluisdeuren niet konden worden gesloten. Men maakte gebruik van de waterdruk door een speciale watervoorziening, die vervolgens de sluisdeur weer sloot (lees Wikipedia op “Waaiersluis”).
We lieten Gouda liggen,we voeren richting Braasem, Kagerplassen bij Leiden. Een ander gebied dat een bezoek waard is.
Het hele gebied van Leiden tot Haarlem was een grote zee, die de Nederlanders droogden met de kracht van drie stoomgemalen. Het water werd en wordt nog steeds afgevoerd in de zogenaamde Ringvaarten met meren die hoog boven het land eronder zijn aangelegd (ruim 3 m!).
Een zeer indrukwekkende boottocht hoog boven het land. Hieronder valt ook de wereldberoemde luchthaven Schiphol, die ook op de bodem van de Haarlemse Zee is gebouwd. Vandaar de naam Schiphol, Schiffloch, omdat hier vroeger de schepen gestrand waren.
Op het eiland Koudenhoorn bij Warmond hebben we een heerlijke ligplaats in de natuur gevonden, met heerlijke wandelgebieden voor honden, zelfs een hondenstrand.
Op weg naar het IJsselmeer via de Amstel voeren we deze keer een bijzondere route door Amsterdam (zie kaart). We hebben het centrum van de stad nog nooit van dichtbij met de boot gezien, langs honderden woonboten. We zijn centraal gaan liggen tegenover
het Centraal Station in de Sixhaven, omgeven door futuristische architectuur.
Veerboten naar het stadscentrum en het centraal station pendelen non-stop en gratis. Ik heb het Centraal station of het stadscentrum nog nooit zo leeg gezien zonder dat de Japanners, Chinezen en Amerikanen op hun mobiele telefoons klikten. Beste reistijd om naar Nederland te gaan!
Via Monnikendam, zoals de twee foto’s laten zien, een dorp met prachtige oude huizen, zijn we nu bij de Compagnie Haven in Enkhuizen aangekomen zoals in de 17e eeuw. De omgeving doet denken aan de gouden eeuw van de VOC (Verenigde OostIndische Compagnie), waar schepen hun overzeese ladingen laadden en Holland rijk maakten. We lopen nog steeds door dezelfde poort als begin 1600 en de oude pakhuizen uit 1625. Binnen is het echt bezienswaardige scheepvaartmuseum. En ernaast een herbouwd groot museumdorp (Zuiderzeemuseum) met een eigen vissersdorp en haven, alles werkt nog, bezienswaardig, een uitstapje waard!
We blijven treuzelen zonder een vast doel, en soms vinden we dat leuk. Overal ongelooflijke rust, ook in onze haven met 2000
ligplaatsen.